ملک عادل اول
مَلک‌عادل اول (دمشق ۵۴۰ـ۶۱۵ق)
(شهرت: سیف‌الدین ابوبکر محمد بن ایوب) از پادشاهان ایوبی مصر، برادر سلطان صلاح‌الدین ایوبی. در دوران حکومت صلاح‌الدین حامی او بود. در جریان جنگ‌های صلیبی (۵۸۷ـ۵۸۵) در مذاکرات صلاح‌الدین با ریچارد شیردل (ریچارد اول) نقش مؤثری داشت و به ایجاد روابط دوستانه با وی کوشید. بعد از مرگ صلاح‌الدین (۵۸۷ق)، بین فرزندانش اختلاف افتاد. ملک‌عادل برای نجات سلسلۀ ایوبی از فروپاشی و تجزیه، حکومت را به‌دست گرفت و فرزندان صلاح‌الدین را از حکومت کنار گذاشت. سیاست اصلی وی حفظ قلمرو برادرش صلاح‌الدین بود. از این‌رو فرمانروایی مصر را به ملک کامل اول، دمشق را به معظّم و الجزیره را به فائز، پسرانِ مورد اعتمادش، سپرد و به این ترتیب به حفظ قدرت پرداخت. در ضمن سیاست صلاح‌الدین در مورد تجارت را ادامه داد و با ونیز روابط نزدیک برقرار کرد. سرانجام هنگام حملۀ صلیبیون به دمیاط، در حالی‌که از آن‌جا دفاع می‌کرد بیمار شد و در حومۀ دمشق درگذشت.