ملک قلعه
مَلِک قلعه
(یا: قلعۀ شاهان دشت) در لاریجان در جنوب آمل از دورۀ صفویان. قلعه‌ای عظیم و طبقه‌طبقه است که مقر حکومت بهمن از ملوک خاندان استندار بوده است. بر صخره‌ای به بلندی ۲۲۰ متر در کوهی به ارتفاع ۱,۶۳۰ متر بنا شده و قرن‌ها محافظ دروازه‌های دماوند بوده است. از باقی‌ماندۀ بناهای قلعه روشن است که در زمان‌های گوناگون ساخته شده بوده‌اند. بارو و حصار قلعه در جبهۀ جنوبی ۶۵ متر ارتفاع داشته است و طبقات مختلف آن به وسیلۀ پلکان‌ها و راهروهای زیرزمینی به یکدیگر مرتبط بوده‌اند. پلکان ارگ قلعه بیست تا ۳۰ متر ارتفاع دارد. باروها و برج‌ها، دیوار بناها و درگاه‌ها چهارگوشه و زاویه داشتند. چندبار دچار آتش‌سوزی شده و به استناد قطعات سفالی که در آن یافت شده آخرین ویرانی آن در حدود قرن ۸ق رخ داده بود. بقایای برج دیده‌بانی قلعه در جنوب غربی قلعه واقع شده است. در ۳کیلومتری شمال قلعه برجی از سنگ و گچ قرار دارد که زمانی گنبدی داشته است و ظاهراً مدفن یکی از بزرگان محلی بوده است.