منحیم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَنَحیم ( ـ ح ۷۳۶پ‌م)(Menahem)

(در عبری به‌معنی «تسلی‌دهنده») به روایت عهد عتیق[۱]، شاه اسرائیل (حک: ح ۷۴۶ـ ح ۷۳۶پ‌م) پسر جادی[۲] بود و دَه سال فرمان راند، تا سرانجام به دست شَلّوم بن یابیش[۳] که زکریّا[۴] را نیز کشته بود به قتل رسید. به استناد عهد عتیق (دوم پادشاهان ۱۴:۱۵ـ۲۲) منحیم با سنگدلی حکومت کرد. چون اهالی شهر تِفصَح[۵] در برابرش ایستادند همگی ازجمله زنان باردار را از دم تیغ گذراند. در تواریخ آشوری آمده است که به تیگلت پیلسر[۶] سوم، شاه آشور، خراج می‌داد. پسرش فتحیا جانشینش شد.

 


  1. Old Testament
  2. Gadi
  3. Shallum ben Jabesh
  4. Zechariah
  5. Tappuah
  6. Tiglath-Pileser