منطقۀ نفوذی سن مییل
منطقۀ نفوذی سن مییل St Mihiel salient
در جنگ جهانی اول[۱]، پیشروی خط جبهۀ آلمانی‌ها در فرانسه، به شکل مثلثی که رأس آن در سن‌مییل بر کران رود موز[۲] قرار داشت و قاعدۀ آن به طول 48 کیلومتر از فرن[۳] تا پونتاموسون[۴] بود. فرانسویان از 1915 بارها کوشیدند که آلمانی‌ها را از این منطقه عقب برانند، اما تلاش‌هایشان با تلفات سنگین و موفقیت‌های اندک همراه بود. این منطقه سرانجام، در سپتامبر 1918، با کمک سربازان امریکایی به تصرف فرانسویان درآمد. در 11 سپتامبر، هفت لشکر امریکایی در شمال منطقۀ نفوذی و دو لشکر امریکایی به همراه سپاه مستعمراتی پانزدهم فرانسه[۵]، در جنوب منطقه مستقر شدند و سپاه مستعمراتی دوم فرانسه[۶] با دو لشکر امریکایی به منزلۀ نیروهای پشتیبان، در جلوی رأس منطقه جای گرفت. طرح حمله چنین بود، که با حملۀ بازدارندۀ فرانسویان از رأس منطقۀ نفوذی، امریکایی‌ها از دو ضلع شمالی و جنوبی به داخل منطقه یورش برند و قوای آلمانی را در میان خود گرفتار کنند. حملۀ امریکایی‌ها، با استفاده از تانک‌ها و هواپیماها، مطابق با برنامه پیش رفت و به نبردی سخت انجامید. در بامداد 13 سپتامبر، لشکرهای یکم و بیست‌وششم[۷] امریکا (که به ترتیب از جنوب و شمال منطقه نفوذ کرده بودند) در وینیول[۸] به هم رسیدند و بدین‌سان قسمت اعظم قوای آلمانی به دام افتاد. سربازان پرشینگ[۹] بیش از 3هزار تن را به اسارت و 200 توپ را به غنیمت گرفتند و منطقۀ نفوذی از میان برداشته شد؛ نیروهای امریکایی به پیشروی خود ادامه دادند و آلمانی‌ها را از ارتفاعات موز بیرون راندند.