منقار
مِنْقار (bill)
در پرندگان، بخش جلوآمدۀ استخوانهای جمجمه که پوشیده از لایهای شاخی است. این عضو معمولاً حساس نیست، مگر در برخی پرندۀ آبزی[۱]، کلاغ سیاه[۲]، و دارکوب[۳]هایی که از منقارشان برای یافتن غذای مخفی استفاده میکنند. منقار پرندگان متناسب با نوع تغذیه از نظر شکل و اندازه سازش پیدا کرده است، مثلاً نوکپهنها منقارشان را برای صافیکردن غذای موجود در گِل بهکار میگیرند؛ پرندگان شکاری منقارهایی قلابمانند دارند که از آن برای پارهکردن گوشت استفاده میکنند؛ منقارهای بلند و باریک آوست[۴] و گیلانشاه[۵] برای جداکردن بیمهرگان کوچک از گِل، و منقار تیز دارکوبها برای سوراخکردن درختان و بیرونکشیدن حشرات سازشیافته است. پرندگان از منقارشان برای آراستن خود، جنگیدن، نمایش، و ساختن لانه استفاده میکنند.