منکو تیمور
مِنْکو تیمور ( ـ۶۸۱ق)
(یا: منگوتیمور) پسر یازدهم هولاکوخان مغول از مادری به نام اولجای خاتون. در ۶۵۳ق هولاکوخان، همسر اَبِش خاتون، آخرین فرمانروای سلغری فارس. در ۶۵۵ق همراه اباقا در اران و گرجستان به جنگ با مهاجمان مغول دشت قپچاق پرداخت. در زمستان همان سال که اباقا برای قشلاق به مازندران و گرگان رفت، منکو تیمور را به دفاع از استحکامات قفقاز گذاشت. مهم‌ترین حادثۀ زندگی منکوتیمور شکست او در ۱۴ رجب ۶۸۰ق در جایی به نام مرج‌الصفر نزدیک حمص از سپاه مصر بود. وی که فرماندهی ۴۰هزار مرد جنگی را در دست داشت و در قلب سپاه مغول می‌جنگید به‌دست یکی از امرای سپاه مصری زخم برداشت و به‌همراه باقی‌ماندۀ نیروهایش به بین‌النهرین گریخت و در همان سال از اندوه شکست مرج‌الصفر، بیمار شد و درگذشت.