منی (فقه)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَنی (فقه)

مایعی سفید و غلیظ که در اوج شهوت از آلت مرد بیرون می‌جهد و موجب التذاذ و سستی بدن می‌شود. دربارۀ انزال منی از زن اختلاف است. منی انسان نجس و خروج آن موجب جنابت و غسل است. خروج منی از علایم بلوغ است.