مهدی سلطانی سروستانی
| مهدی سلطانی سروستانی محمدمهدی سلطانی سروستانی | |
|---|---|
| زادروز |
سروستان 1 شهریور 1350ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مقطع کارشناسی بازیگری -دانشکدهی هنرهای زیبا-کارشناسی ارشد رشته‌ی کارگردانی دانشکدهی سینما و تئاتر دانشگاه هنر-فارغ‌التحصیل دوره‌ی دکترای بازیگری تئاتر- دانشگاه آوینیون فرانسه |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر |
| شغل و تخصص های دیگر | مدرس بازیگری و کارگردانی |
| آثار | اشباح (سینمایی- داریوش مهرجویی، ۱۳۹۲)؛ کیمیا (مجموعه‌ی تلویزیونی- جواد افشار، ۱۳۹۴)؛ سراسر شب (سینمایی- فرزاد مؤتمن،۱۳۹۶)؛ پدر (مجموعه‌ی تلویزیونی- بهرنگ توفیقی- ۱۳۹۷)؛ رویای سهراب (سینمایی-علی قوی‌تن، ۱۳۹۷) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و هشتمین جشنواره‌ی فیلم فجر (1388)؛ تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن از چهارمین جشن انجمن منتقدان سینمایی (۱۳۸۹) |
مهدی سلطانی سروستانی (سروستان 1 شهریور 1350ش- )
(نام کامل: محمدمهدی سلطانی سروستانی) بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون و مدرس بازیگری و کارگردانی. پس از اتمام مقطع کارشناسی بازیگری در دانشکدهی هنرهای زیبا، در رشته‌ی کارگردانی دانشکدهی سینما و تئاتر دانشگاه هنر به تحصیل پرداخت و در این رشته کارشناسی ارشد گرفت (1378). او همچنین فارغ‌التحصیل دوره‌ی دکترای بازیگری تئاتر از دانشگاه آوینیون فرانسه است. هم‌زمان با تحصیلاتش در دانشکدهی هنرهای زیبا ابتدا به بازیگری تئاتر پرداخت و طی دهه‌ی دهه‌ی 1370 به بعد ابتدا با چند نمایش دانشجویی (در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران) و بعد به صورت حرفه‌ای این کار را ادامه داد. از جمله‌ی تئاترهایی که سروستانی طی دوره‌ی فعالیتش به عنوان بازیگر و کارگردان در آنها فعالیت داشته به این موارد می‌توان اشاره کرد: افسانه (مینا ابراهیم‌زاده- سالن اصلی تئاترشهر: ۱۳۷۴)؛ خانه‌ی عروسک "Une maison de poupée" (کارگردانی و بازی- تالار مولوی: ۱۳۷۶)؛ چیزی یادم نمی‌آد (کارگردانی و بازی- تالار مولوی: ۱۳۷8)؛ پچپچه‌های پشت خط نبرد (علیرضا نادری- تالار قشقایی: ۱۳۸۱)؛ خانه (کیومرث مرادی- تالار قشقایی: ۱۳۸۸)؛ رقص زمین (حسین پاکدل- سالن چهارسو: ۱۳۸۸)؛ خوابکده (کارگردانی- تالار مولوی: ۱۳۹۰)؛ شاه لیر (مسعود دلخواه- سالن اصلی تئاتر شهر: ۱۳۹۷) و جنایات و مکافات (رضا ثروتی- تالار وحدت: ۱۳۹۸).
از سلطانی طی دهه‌ی اخیر نقد و پژوهش‌هایی در زمینه‌ی تئاتر و سینما در نشریات تخصصی منتشر شده است. از فعالیت‌های دیگر او به تدریس در دانشکدهی هنرهای نمایشی و موسیقی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران به عنوان هیأت علمی، مسئولیت دوره‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد بازیگری و کارگردانی و همچنین استاد راهنما و مشاور این دوره‌ها در دانشکدهی هنرهای نمایشی و موسیقی می‌توان اشاره کرد (از سال 1393 تاکنون).
شروع فعالیت سلطانی در سینما با چند نقش کوتاه در فیلم‌های آخرین بندر (حسن هدایت- 1374) و پرواز خاموش (عبدالحسین برزیده- 1377)، و در تلویزیون با مجموعه‌ی کاراگاه علوی (حسن هدایت- 1374) بوده است. از بازی‌های به‌یادماندنی او به نقش عنایتی در فیلم سینمایی چ، نقش بهزاد در مجموعه‌ی تلویزیونی در مسیر زاینده‌رود و نقش اردلان تمجید در مجموعه‌ی تلویزیونی مادرانه می‌توان اشاره کرد. همچنین او در سه فصل مجموعه‌ی شبکه‌ی نمایش خانگی شهرزاد (در نقش هاشم دماوندی) بازی درخشانی را ارائه کرده است (1394- 1397).
گزیده‌ی فیلم‌شناسی: حقیقت در آینه (مجموعه‌ی تلویزیونی- اسماعیل میهن‌دوست، ۱۳۷۴)؛ تصمیم نهایی (مجموعه‌ی تلویزیونی- محسن شاه‌محمدی، ۱۳۸۰)؛ سایه روشن (سینمایی- حسن هدایت،۱۳۸۰)؛ روزهای بیادماندنی (مجموعه‌ی تلویزیونی- همایون شهنواز، ۱۳۸2)؛ در مسیر زاینده‌رود (مجموعه‌ی تلویزیونی- حسن فتحی، ۱۳۸۹)؛ ملکه (سینمایی- محمدعلی باشه‌آهنگر،۱۳۹۰)؛ جنایت و مکافات (تله‌فیلم- عباس رافعی،۱۳۹۰)؛ دیوار (مجموعه‌ی تلویزیونی- سیروس مقدم، ۱۳۹۱)؛ مادرانه (مجموعه‌ی تلویزیونی- جواد افشار، ۱۳۹۲)؛ چ (سینمایی- ابراهیم حاتمی‌کیا، ۱۳۹۲)؛ اشباح (سینمایی- داریوش مهرجویی، ۱۳۹۲)؛ کیمیا (مجموعه‌ی تلویزیونی- جواد افشار، ۱۳۹۴)؛ سراسر شب (سینمایی- فرزاد مؤتمن،۱۳۹۶)؛ پدر (مجموعه‌ی تلویزیونی- بهرنگ توفیقی- ۱۳۹۷)؛ رویای سهراب (سینمایی-علی قوی‌تن، ۱۳۹۷).