مهرآباد
مهرآباد
محله‌ای در تهران. تا اواسط دورۀ قاجار حسین‌آباد نام داشت. پس از تملک دوستعلی‌خان معیرالممالک، رجل دورۀ ناصری، و ازدواج پسرش، دوست محمدخان، با عصمت‌الدوله، دختر ناصر‌الدین‌شاه، مهریۀ عروس شد و مهرآباد نام گرفت. در باغ عصمتیۀ دوست‌محمدخان، گل و مرکبات و پرندگان گوناگون پرورش می‌یافت. دِهِ مهرآباد یک کاروان‌سرا و قهوه‌خانه و آسیاب داشت، اهالی آن در یک قلعه زندگی می‌کردند، همچنین از شکارگاه‌های تهران بود و آهوی بسیار داشت. منطقه‌ای که آسیاب در آن قرار داشت، به سرآسیاب معروف بود. در دورۀ رضاشاه پهلوی، پادگان مهرآباد و در دهۀ ۱۳۳۰ش فرودگاه بین‌المللی مهرآباد در زمین‌های مهرآباد احداث شد. تا نیمۀ دهۀ ۱۳۳۰ش، مهرآباد در تقسیمات جغرافیایی از دهات دهستان غار شهر ری به‌شمار می‌رفت. از آن پس جزو شهر تهران شد و در دهۀ ۱۳۵۰ش، از حدود غربی تهران بزرگ بود. شرکت هلی‌کوپترهای ایران، هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (ایران اِیْر)، شرکت خدمات هواپیمایی کشور (آسمان)، سازمان ملی نقشه‌برداری، زمین‌شناسی و هواشناسی، آموزشگاه فنون هواپیمایی، دانشگاه هوایی شهید منصور ستاری، از تأسیسات مهرآباد است.