موآبیان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُوآبیان

نام قومی قدیم از نژاد سامی، ساکن نواحی کوهستانی شرق‌ بحرالمیت. در برخی روایت‌ها موآبیان را بازماندگان لوط نبی دانسته‌اند. این قوم گهگاه با یهودیان در جنگ بودند. در ۱۸۶۸ باستان‌شناسان کتیبه‌ای یافتند که میشع، پادشاه موآبی به یادبود پیروزی خود بر یهودیان (۸۵۰پ‌م) برپا کرده بود. این کتیبه، که به لوح موآبی نیز معروف است، تقریباً به زبان عبری تورات است. کتیبۀ موآبی هم اکنون در موزۀ لوور پاریس نگهداری می‌شود.