موج ایستاده
موج ایستاده (standing wave)
در فیزیک، موجی شامل گره‌ها[۱] (نقاط دارای ارتعاش[۲] صفر یا فاقد ارتعاش) و شکم‌ها[۳] (نقاطی با حداکثر ارتعاش). امواج ایستاده وقتی تشکیل می‌شوند که دو موج متشابه در جهت‌های متقابل در محیطی واحد در حال انتشار باشند. هنگامی‌که موجی صوتی بازتابیده می‌شود و در مسیر اولیه‌اش باز می‌گردد، مثل وقتی‌که تار کشیده شده‌ای به صدا درمی‌آید، موج ایستاده پدید می‌آید. در این حالت، شکم موج ایستاده در وسط تار کشیده ثابت می‌ماند و در دوسر تار گره‌های موج تشکیل می‌شوند. امواج سطحی آب و امواج الکترومغناطیسی[۴] نیز به همین‌ترتیب امواج ایستاده می‌سازند.