مور، هنری (۱۶۱۴ـ۱۶۸۷)
مور، هِنری (۱۶۱۴ـ۱۶۸۷)(More, Henry)
فیلسوف و متکلم انگلیسی، عضو حلقۀ «افلاطونیان کیمبریج[۱]». او ثنویت دکارتی[۲] و به عبارتی دوگانگی ذهن و عین را رد میکرد و معتقد به امتداد داشتن ذهن یا روح در مکان بود. میگفت ذهن یا روح قادر به نفوذ در اشیای مادی، یگانه علت جنبش اشیا، و تنها سبب (نفس) اعمال انسان است. مور هرچند کسوت روحانی به تن داشت از قبول هرگونه مقام اجرایی در کلیسا سر باز زد و خود را وقف مطالعۀ اندیشۀ افلاطون و پیروانش کرد. از آثار اوست: اشعار فلسفی[۳] (۱۶۴۷)؛ مکالمات الهی[۴] (۱۶۶۰)؛ توضیحی بر سِرّ بزرگ خدایی بودن (۱۶۶۰)؛ رسالۀ مابعد طبیعی (۱۶۷۱).