موراوی
موراوی (Moravia)
(در زبان چک: موراوا[۱]) ناحیه‌ای در اروپای مرکزی که دو ناحیه از جمهوری چک را تشکیل می‌دهد: موراوی جنوبی[۲] (ییهوموراوسکی[۳]) و موراوی شمالی[۴] (سِوِرومورافسکی[۵]). موراوی جنوبی ۱۵,۰۳۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲,۰۴۸,۹۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۱). برنو[۶] مرکز آن است. موراوی شمالی ۱۱,۰۷۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱,۹۶۱,۵۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۱) و مرکز آن اوستراوا[۷] است. رود موراوا[۸] در این ناحیه جریان دارد. ۲۵ درصد این ناحیه جنگلی است. فرآورده‌های آن عبارت‌اند از ذرت و انگور در جنوب و گندم، جو، چاودار، شاهدانه، و چغندرقند در شمال. زغال‌سنگ و آهن نیز از معادن آن استخراج می‌شود. این ناحیه، که از قرن ۶م بخشی از سرزمین آوار[۹] بود، به تصرف شارلمانی[۱۰]، امپراتور روم درآمد. در ۸۷۴ م اسلاوها بر موراوی بزرگ[۱۱] سلطنت کردند و تا ۸۹۴ م نیز بر آن حاکم بودند. مجارها[۱۲] در ۹۰۶م آن را تصرف کردند و در ۱۰۲۹م به تیول بوهم تبدیل شد. خانوادۀ هاپسبورگ در ۱۵۲۶م بر آن تسلط یافت و در ۱۸۴۹ به امپراتوری اتریش منضم شد. در ۱۹۱۸ موراوی به جمهوری چکسلوواکی منضم شد و تا ۱۹۴۹ یکی از استان‌های آن به‌شمار می‌رفت. از ۱۹۶۰ به دو ناحیۀ اداریِ موراوی جنوبی و موراوی شمالی تقسیم شد و از ۱۹۹۳ بخشی از جمهوری چک را تشکیل داد.