مورتون، ویلیام (۱۸۱۹ـ ۱۸۶۸)

مورْتون، ویلیام (۱۸۱۹ـ ۱۸۶۸)(Morton, William)

مور

دندان‌‌پزشک امریکایی. به‌همراه چارلز تامس جکسون (۱۸۰۵ـ ۱۸۸۰)، پزشک و داروساز، از اتر به‌منزلۀ داروی بیهوشی استفاده کردند (۱۸۴۶). آن‌ها اولین کسانی نبودند که از اتر استفاده کردند، ولی این روش را به نام خود ثبت کرده و آن را رواج دادند. مورتون در ماساچوست زاده شد. در ۱۸۴۴، در بوستون به دندان‌پزشکی پرداخت و از همان زمان به‌دنبال راهی بود تا درد بیمار را در زمان اعمال دندان‌پزشکی کاهش دهد. جکسون به او پیشنهاد کرد اتر را امتحان کند. مورتون بعدها سعی کرد خود را کاشف این خاصیت اتر معرفی کند و همین امر باعث شد بقیۀ عمر خود را صرف دعوای حقوقی پرخرجی با جکسون کند. در ۱۸۴۶، مورتون دندان بیماری را با اتر کشید و در همان سال اثر بیهوش‌کنندۀ اتر را در یک عمل جراحی عمومی برای برداشتن تومور عصب صورت، در بیمارستان عمومی ماساچوست، به نمایش گذاشت. نقش او در پیشبرد پزشکی معرفی اثر بیهوش‌کنندگی اتر است. در ۱۸۴۲، کرافورد لانگ (۱۸۱۵ـ ۱۸۷۸) با موفقیت از اتر در عمل جراحی استفاده کرده بود، ولی تا ۱۸۴۹ کار خود را منتشر نکرد.

 

---