موزه ارامنه
موزۀ ارامنه
(یا: کلیسای وانک) موزه‌ای عمومی وابسته به خلیفه‌گری ارامنۀ ایران در جلفای اصفهان. مهاجرت ارمنیان از جلفای ارس به اصفهان، در ۱۰۱۳ق، زیر نظر مستقیم شاه‌عباس اول صفوی انجام گرفت و ارامنه پس از استقرار در جلفای اصفهان، درصدد ساختن بناهایی برای نهادهای اجتماعی و مذهبی خود برآمدند و نخست به ساختن کلیسای وانک همت گماشتند. مهاجران ارمنی در ابتدا بناها و مؤسسات اجتماعی، علمی و همچنین نمازخانۀ کلیسای وانک را به‌طور موقت بنا نهادند، تا این‌که پس از ۵۰ سال از سکونت آنان در جلفای اصفهان، در ۱۶۵۵م، به اهتمام داوید وارتایت پیشوای روحانی ارمنیان جلفا در محل نمازخانۀ موقت وانک تالار مجلّل و باشکوه کنونی را بنا کردند. ساخت بنای فعلی کلیسای وانک ۹سال به‌طول انجامید و در ۱۶۶۴م به‌پایان رسید. در زیر محراب نمازخانه مدفن دو تن از راهبان ارمنی، یعنی خلیفه خاچاطور گیسارتزی، مؤسس چاپخانۀ کلیسای وانک و ناشر نخستین کتاب چاپی در ایران به‌نام زبور داوود در ۱۶۳۸م، و خلیفه داوید، بنیادگذار بنای جدید نمازخانۀ باشکوه کلیسای وانک، قرار دارد. در محوطۀ کلیسا علاوه‌بر معبد و محراب، مؤسسات و ساختمان‌‌های دیگری نیز وجود دارد که عبارت‌اند از موزه، چاپخانه، کتابخانۀ بزرگ و ساختمان بزرگ خلیفه‌گری.