موزه ملی ایران
| موزۀ ملّی ایران | |
|---|---|
| نام فارسی | موزۀ ملّی ایران |
| کشور | ایران |
| نام‌های دیگر | موزۀ ایران باستان |
| کاربری | موزه |
| مشخصات معماری | دارای دو طبقه و تأسیسات جنبی آن شامل تالار سخنرانی، تالار نمایش، کتابخانه |
| زمان ساخت | ۱۲۹۵ش |
موزۀ ملّی ایران
(یا: موزۀ ایران باستان) موزه‌ای باستان‌شناسی متعلّق به سازمان میراث فرهنگی کشور. این موزه در ۱۲۹۵ش تأسیس شد. در ۱۳۰۴ش، پس از آن‌که رضاشاه پهلوی، کاخ مسعودیه را خریداری و به موزۀ ملی اهدا کرد، موزه به تالار آیینۀ کاخ انتقال یافت. در قانون جدید حفظِ آثار عتیقه، که در ۱۳۰۹ش به تصویب مجلس شورای ملی رسید، مقرر شد نیمی از آثار باستانی مکشوف در ایران به دولت شاهنشاهی تعلق گیرد. سهم دولت مرتباً به این موزه و سپس به موزۀ ایران باستان سپرده شده است. موزۀ ایران باستان با زیربنای ۲,۷۴۴ متر مربع، نخستین موزۀ علمی ایران به‌شمار می‌رود. آثار مربوط به تمدن و هنر پیش از تاریخ، از هزارۀ ۶پ‌م و دورۀ اسلامی، را در خود جای داده است. این موزه از نظر ارزش، اهمیت، کثرت و قدمت اشیا از موزه‌های معتبر جهان است. ساخت بنای این موزه، زیر نظر آندره گدار، در ۱۳۱۴ش، آغاز شد و پس از دو سال، مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
این موزه دارای دو طبقه و تأسیسات جنبی آن شامل تالار سخنرانی، تالار نمایش، کتابخانه و جز آن‌هاست. طبقۀ اول به آثار پیش از تاریخ و دورۀ تاریخی اختصاص دارد و در طبقۀ دوم آثار دورۀ اسلامی به نمایش گذاشته شده است. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، موزۀ ایران باستان به موزۀ ملی ایران تغییر نام داد و در ۱۳۶۶ش، شروع به فعالیت کرد.