موزه گنجینه قرآن و نفایس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

موزۀ گنجینۀ قرآن و نفایس
موزۀ گنجینۀ قرآن و نفایس موزه‌ای اختصاصی وابسته به آستان قدس رضوی، ساختمان اصلی این موزه پس از پیروزی انقلاب اسلامی میان سال‌های ۱۳۶۰ـ۱۳۶۲ش در ضلع جنوب شرقی حرم مطهّر بنا شد. این بنای دو طبقه، در ۱۳۶۴ش، به موزه تبدیل شد، طبقۀ یکم مختص خوشنویسی و آثار هنری و طبقۀ دوم به گنجینۀ قرآن اختصاص دارد و قرآن‌های نایاب و منحصر به فردی در آن به نمایش گذاشته شده است مانند صُحُف و قرآن‌های نفیس منسوب به امام علی (ع)، امام حسن (ع)، امام حسین (ع)، امام سجاد (ع) و امام رضا (ع)؛ قدیم‌ترین قرآن وقفی از محمد بن کثیر، صاحب‌دیوان مسعود غزنوی، مربوط به قرن ۴ق؛ قرآن‌های اعجاب‌انگیز یاقوت مستعصمی مربوط به قرن ۷ق؛ قرآن منحصربه‌فرد، به خط اختراعی ظهیرالدین بابر؛ قرآن تمام‌مذهّب و مرصّع، با ۳۰۰ نوع طرح تذهیب و نقاشی متفاوت.