موسباور، رودولف (۱۹۲۹)
موسْباؤِر، رودولف (۱۹۲۹)(Mössbauer, Rudolf)
| رودولف موسباور Rudolf Mössbauer | |
|---|---|
| زادروز |
مونیخ ۱۹۲۹م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در موسسه فناوری مونیخ، دانشگاه هایدلبرگ و موسسه ماکس پلانک |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل فیزیک (۱۹۶۱) |
فیزیک‌دان آلمانی. به‌سبب کشف اثر موسباؤر در ۱۹۵۸، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۶۱ دست یافت. در اثر موسباؤر[۱]، هستۀ اتم براثر تحریک در بعضی شرایط می‌تواند باریکه‌هایی از پرتو گاما با انرژی کاملاً مشخص گسیل کند. موسباؤر در مونیخ زاده شد. در مؤسسۀ فناوری مونیخ[۲] درس خواند و پژوهش‌های تحصیلات تکمیلی‌اش را در دانشگاه هایدلبرگ[۳] و مؤسسۀ ماکس پلانک[۴] انجام داد. در ۱۹۶۰، به ایالات متحد امریکا رفت و یک‌سال بعد از آن، در مؤسسۀ فناوری کالیفرنیا، واقع در پاسادنا[۵]، استاد فیزیک شد. هم‌زمان، در مؤسسۀ تکنولوژی کالیفرنیا[۶] نیز استاد بود و پژوهش در زمینۀ آثار پرتوهای گاما بر مواد را از ۱۹۵۳ آغاز کرد. جذب پرتو گاما در هستۀ اتم معمولاً منجر به پس‌زنی آن می‌شود و این اثر در طول موج پرتو بازگسیل‌شده قابل تشخیص است. او متوجه شد که هسته‌ها در دماهای کم، پس‌زنی ندارند، زیرا بسیار به شبکۀ بلور مقیدند. جذب تشدیدی بدون پس زنی هسته را اثر موسباؤر می‌نامند. در طیف‌نمایی موسباؤر، از این اثر به‌منزلۀ ابزار بررسی ساختار جامدات استفاده می‌کنند.