مویلحی، محمد (۱۸۵۸ـ۱۹۳۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُوَیلِحی، محمد (۱۸۵۸ـ۱۹۳۰)

روزنامه‌نگار و داستان‌نویس مصری. نویسندۀ متقدم در تکوین سنت قصه‌پردازی در عربی مدرن است. حدیث عیسی بن هشامِ او در ۱۹۰۷ به‌صورت کتاب درآمد و بارها به‌چاپ رسید. محمد مویلحی در قاهره درس خصوصی خواند و به‌علت توزیع اوراق سیاسی در ۱۸۸۲ در مصر ممنوع‌القلم شد. نزد پدرش به ایتالیا رفت و همراه او به فرانسه و انگلستان سفر کرد و چندین سال هم در استانبول اقامت داشت. در ۱۸۸۷ به قاهره بازآمد و به روزنامه‌نگاری پرداخت. انتقاداتش از اشغالگری انگلیس و بیان پوچی زندگی روزمرۀ مصر و تلاش وی (و پدرش) در بازشناسی مقامات بدیع‌الزمان همدانی و استفاده از شیوۀ نثری بسیار متکلف در شهرتش مؤثر بود. انتقاد گزنده‌اش، آمیخته با نثری نئوکلاسیک، پلی است میان انواع ادبی روایی عصر کلاسیک و پیدایی داستان‌نویسی مدرن عربی.