مکتب کیمبریج
مکتب کِیْمْبْریج (Cambridge School)
رویکردی اقتصادی مربوط به اقتصاددانان دانشگاه کیمبریج انگلستان در دورۀ پس از جنگ، مبتنی بر عقاید جان مِینارد کِینز[۱]. مکتب کیمبریج[۲] بر امکان شکست نیروهای بازار برای دستیابی به اشتغال کامل تأکید میکند، و در شرایطی که منابع بیکار وجود دارند، از دخالت دولت برای ترغیب سرمایهگذاری و تقاضا حمایت کرده است. این رویکرد به همت جون رابینسون[۳] (۱۹۰۳ـ۱۹۸۳) و نیکلاس کالدر[۴] (۱۹۰۸ـ ) گسترش بیشتری یافته است؛ آنان بر مشکلات مربوط به کاربرد تجزیه و تحلیلهای اقتصاد خُرد نئوکلاسیک[۵] برای دستیابی به تقاضا و بازدۀ کل تأکید کردهاند.