مگ لو
مَگْلِو (maglev)
کوتهنوشتِ پرواز مغناطیسی[۱]. سیستم حملونقل سطحی سریعالسیر. در این سیستم، از نیروی دافعۀ آهنرباهای ابررسانا[۲] (← ابررسانایی) برای تامین تکیهگاه و پیشراندن وسیلۀ نقلیه، مثلاً قطار روی ریل، استفاده میکنند. آزمایشهای فنی برای ساخت خط آهنی از این نوع در ژاپن آغاز شد (دهۀ ۱۹۷۰) و قطار به سرعت ۵۰۰ کیلومتر در ساعت دست یافت. در این حالت، حداکثر فاصلۀ قطار تا سطح ریل به دَه سانتیمتر میرسید. قطار با استفاده از آهنربا در هوا معلق میمانَد و پیشرانی آن با موتورهای خطی نصبشده در واگنهای قطار صورت میگیرد. موتورها قطار را در طول صفحۀ واکنش جلو میرانند. در ۱۹۹۴، دولت آلمان برنامهای برای ساخت نخستین قطار تجاری از این نوع را تصویب کرد. هزینۀ احداث خط برلین ـ هامبورگ ۸.۹ میلیارد مارک بود و زمان سفر سهساعتۀ بین این دو شهر به یک ساعت کاهش یافت.