میانه، شهرستان
| میانه، شهرستان | |
|---|---|
| استان | آذربایجان شرقی |
| بخش | مرکزی، کاغذکنان، کندوان، و ترکمانچای |
| جمعیت | ۱۹۱,۲۹۱ نفر (۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | جنوب شهرستان سراب، جنوب غربی و غرب استان اردبیل (شهرستان‌های نیر، گیوی، و خلخال)، شمال استان زنجان (شهرستان زنجان)، شمال شرقی شهرستان چاراویماق، و شرق شهرستان‌های هشترود و بستان‌آباد |
| نوع اقلیم | معتدل مایل به سرد |
| شهر ها و آبادی ها | آق‌کند، تَرک، ترکمانچای، چلاقلو، قره‌بلاغ، قویوجاق، آچاچی، گوندوغدی، زرج‌آباد، ایشلق، صومعۀ بالا، غریب‌دوست، خاتون‌آباد، پورسخلو، شیخدرآباد، کنگاور، و باشماق |
میانه، شهرستان
واقع در جنوب شرقی استان آذربایجان شرقی، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های کاغذکنان، کندوان، و ترکمانچای، با مرکزیت اداری شهر میانه. از شمال به شهرستان سراب، از شمال شرقی و شرق به استان اردبیل (شهرستان‌های نیر، گیوی، و خلخال)، از جنوب به استان زنجان (شهرستان زنجان)، از جنوب غربی به شهرستان چاراویماق، و از غرب به شهرستان‌های هشترود و بستان‌آباد محدود است. رشته‌کوه‌‌های بزقوش در شمال و قافلان‌کوه در جنوب این شهرستان را در میان گرفته‌اند و دروازۀ ارتباطی استان آذربایجان شرقی با درون‌بوم ایران را تشکیل داده است. کوهستان بزقوش با ارتفاع ۳,۳۰۲ متر بلندترین نقطۀ آن است و رودخانه‌های قزل‌اوزن، آیدوغموش، قره‌چای، شهر چای، قرانقوچای، قوری‌چای، و گرمرود شبکۀ زهاب‌های آن را تشکیل می‌دهند. اقلیم این شهرستان معتدلِ مایل به سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه‌خشک متمایل به خشک، و جمعیت آن ۱۹۱,۲۹۱ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از آق‌کند، تَرک، ترکمانچای، چلاقلو، قره‌بلاغ، قویوجاق، آچاچی، گوندوغدی، زرج‌آباد، ایشلق، صومعۀ بالا، غریب‌دوست، خاتون‌آباد، پورسخلو، شیخدرآباد، کنگاور، و باشماق. راه تبریز به زنجان، راه تبریز به خلخال، و راه میانه به هشترود و قره‌آغاج و نیز خط آهن تبریز به تهران شبکۀ راه‌های اصلی این شهرستان را تشکیل می‌دهند.