میتانی، پادشاهی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میتانی، پادشاهی (Mittani)

سلسله‌ای باستانی در غرب آسیا. اقوام هوری در ۱۵۰۰پ‌م در درۀ نهر خابور در میانۀ ترکیه و سوریه کنونی و ناحیۀ کوهستانی زاگرس عراق واحدی سیاسی به نام پادشاهی میتانی تشکیل دادند که در رأس آن طبقه‌ای از اشراف و جنگاوران مهاجر هندو اروپایی زبان حکومت می‌کرد. پادشاهی میتانی تا ۱۳۶۰پ‌م پایدار بود و پایتخت آن واشوکانی در ناحیۀ رأس‌العِین امروزی در سرچشمۀ رود خابور قرار داشت. قلمرو میتانی از غرب به سواحل لبنان و از شرق به غرب دریاچۀ وان می‌رسید. پادشاهی میتانی براثر منازعات مداوم با آشور و حِتّی از‌هم فروپاشید. شاید پادشاهی اورارتو را مهاجران میتانی پدید آورده بودند.