میدان فردوسی

تقاطع خیابان‌های انقلاب اسلامی، سپهبدقرنی و فردوسی در تهران. در ۱۳۱۳ش با پرده‌برداری از مجسمۀ فردوسی که پارسیان هند به مناسبت هزارۀ فردوسی هدیه کردند و در آن‌جا نصب شده بود افتتاح شد. پیش از آن، به میدان فیشرآباد شهرت داشت. آن مجسمه بعدها به دانشگاه تهران منتقل و به‌جای آن یک مجسمۀ ایستاده از فردوسی در میدان نصب شد. بار دیگر در دهۀ ۱۳۴۰ مجسمۀ دیگری از فردوسی، همراه با زال و سیمرغ، ساخته و به‌جای مجسمۀ قبلی در میدان نصب شد. در دهۀ ۱۳۲۰ش نبش شرقی میدان کافه ـ رستوران ساده‌ای بود به نام پرندۀ آبی که صادق هدایت و دوستانش در آن‌جا تخته‌نرد بازی می‌کردند. بعدها در جای آن داروخانۀ رامین و آرایشگاه زنانۀ اُبری ساخته شد. سمت دیگر میدان کافۀ فیاما بود. میدان فردوسی محل برپایی اولین آژانس‌های مسافرتی هوایی در دهه‌های ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ش در تهران بود و جزو مکان‌های مدرن به‌شمار می‌رفت. در دهۀ ۱۳۵۰ش در نبش خیابان فیشرآباد (سپهبدقرنی)، بازار چندطبقۀ عباسی ساخته شد که به فروش فرش و گلیم اختصاص دارد.