میرزا ابوالفضل قزوینی

میرزا ابوالفضل قزوینی (1266-1323ق)

(با نام کامل: جلال‌الدین علی میرزا ابوالفضل بن مولا علی بن هاشم طالقانی قزوینی، متخلص به عنقاء) فرزند ملا علی پسر هاشم طالقانی. پس از تحصیل نزد پدرش، از زادگاهش قزوین به تهران رفت و در مسلک دراویش اویسیه درآمد. پسرش، محمد ابن عنقاء، نیز همچون خودش در سلک دراویش بود. ابوالفضل قزوینی از فضایل علمی و ادبی و حسن خط برخوردار بود و سال‌های بسیار با غلامحسین غفاری صاحب اختیار ارتباط داشت. می‌گویند اشعاری که صاحب اختیار می‌سرود، از ساخته‌های عنقای قزوینی بود که به نام او گفته می‌شد.

او مرید سید حسین قریشی قزوینی شد و بعد دست ارادت به سید حسین دزفولی از مشایخ ذهبیه داد و در لباس روحانی درآمد.

میرزا ابوالفضل قزوینی در ابن بابویه مدفون است. پسرش نیز در جوارش دفن شده است. صادق عنقاء مقبره‌شان را آینه‌کاری کرد.