میرزا طاهر شعری اصفهانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میرزا طاهر شعری اصفهانی (1224 - 1275ق)

شاعر و مؤلف ایرانی، از نوادگان شیخ زاهد گیلانی. پدرانش در اصفهان جزو مشایخ و قضات آن دیار بوده‌اند. او مؤلف تذکرۀ گنج شایگان است که جلد اولش را در 1273ق به نام میرزا آقا خان نوری و علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه نوشت، اما عمرش کفاف نداد تا جلد دومش را هم بنویسد. گنج شایگان در سه بخش است: شرح حال شاهزادگان قاجار، شرح حال شاعرانی که در خدمت میرزا آقا خان نوری بوده‌اند، و شرح حال خود نویسنده.

میرزا طاهر شعری اصفهانی به سبب تقرب و نزدیکی به شاهزاده اعتضادالسلطنه، بر دیگر شعرا تقدم داشته است. بهجت‌نامه نیز منظومه‌ای است نزدیک به 11500 بیت از میرزا طاهر. نسخه‌ای از بهجت‌نامه به کتابت محمود کاشانی (فرزندش) در کتابخانۀ ملی ملک نگهداری می‌شود.