میزان (عرفان)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میزان (عرفان)

اصطلاحی عرفانی، با نظر به معنای لغوی آن، که منشأ قرآنی دارد. عارفان، هر آنچه برای سالک وسیله‌ای شود تا بتواند اقوال و افعال صحیح را از اقوال و افعال سقیم بازشناسد، میزان خوانده‌اند. اینان قلب را میزان درونی، و شیخ را میزان بیرونی خوانده‌اند. در این‌که به هنگام اختلاف آراء این‌دو، رأی کدام‏ یک بر آن دیگری مقدم می‌شود، در متون عرفانی اختلافی کهن به چشم می‌آید.