میشل پیکولی

میشل پیکولی Michel Piccoli
زادروز	پاریس 27 دسامبر 1925م
درگذشت	فرانسه 12 مه 2020م
ملیت	فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل	مدرسۀ بازیگری
شغل و تخصص اصلی	بازیگر
آثار	کن‌کن فرانسوی؛ مانورهای بزرگ؛ مرگ در باغ؛ تحقیر؛ خاطرات یک کلفت؛ حادثه‌ای در ترن؛ آیا پاریس در حال سوختن است؟؛ توپاز؛ جذابیت پنهان بورژوازی؛ عروسی در خون؛ شبح آزادی؛ جهش در تاریکی؛ یک ماجرای عجیب
گروه مقاله	سینما
خویشاوندان سرشناس	ژولیت گرکو (همسر)
جوایز و افتخارات	جایزۀ بهترین بازیگر از جشنوارۀ کن (1980)؛ خرس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد از جشنوارۀ برلین (1981).

میشل پیوکولی

میشل پیکولی (پاریس 27 دسامبر 1925- فرانسه 12 مه 2020م) (Michel Piccoli)

(نام کامل: ژاک دانیل میشل پیکولی) بازیگر برجستۀ سینما و تئاتر فرانسه. از پدر و مادری اهل موسیقی به دنیا آمد. پدرش ویلون‌نوازی ایتالیایی و مادرش پیانیستی فرانسوی بود. میشل پس از اتمام تحصیلات ابتدایی در مدرسۀ بازیگری تحصیل کرد، از سال ۱۹۴5م وارد سینما شد و تا سال‌ها نقش‌های دوم را به عهده می‌گرفت. در دهۀ ۱۹۵۰ در پاریس به عنوان بازیگر سرشناس تئاتر، هم در اجراهای کلاسیک و هم در آثار نوگرایانه (از جمله آثاری از ساموئل بکت و اوژن یونسکو) ظاهر شد. در دهۀ ۱۹۶۰ به عنوان یکی از بازیگران سرشناس نقش‌های اصلی در سینمای اروپا به شهرت رسید. با بسیاری از فیلمسازان بزرگ (از جمله لوئیس بونوئل در شش فیلم، کلود شابرول، ژان لوک گدار، آلفرد هیچکاک، ژان رنوار و ژاک ریوت) همکاری کرد. همسر دومش، ژولیت گرکو (از ۱۹۶۶ - ۱۹۷۷م)، خواننده و بازیگر مشهور فرانسوی بود. پیکولی براثر سکتۀ قلبی درگذشت.

پیکولی برای جهش در تاریکی برندهٔ جایزه بهترین بازیگر از جشنواره کن (1980م) و برای یک ماجرای عجیب از جشنواره برلین (به طور مشترک) برندۀ جایزۀ خرس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد شد (1981م).

پیکولی، طی 70سال فعالیت بازیگری در سینما و تلویزیون (از سال ۱۹۴۵ تا ۲۰۱۵م)، در بیش‌تر از دویست فیلم بازی کرده که در اغلب آنها، چه در نقش اول و چه در نقش دوم، پرتوان و به‌یادماندنی بوده است؛ اگرچه هیچ‌وقت تبدیل به ستاره نشد. او که هم چهره و هم رفتارش سرد و نچسب جلوه می‌کند، بر پرده عالی می‌نماید. از جمله در نقش نویسندۀ روشنفکر و ناراحت تحقیر (گدار- 1963م) همان‌قدر درخشان است که در نقش گنگستر دیلینجر مرده است (مارکو فرری- 1969م). به‌جز این، به خاطر حضورش در فیلم‌های بونوئل شهرت دارد و از جمله می‌توان به نقش «هانری هوسون» در بل دوژور و یا «مارکیز» راه شیری اشاره کرد. پیکولی در هر نقشی چه روشنفکر، چه شکم‌پرست، چه رمانتیک، چه مرد حسود و عاشق، چه مرد مهربان، چه بدبین و... راحت بازی می‌کند. او شخصیت سینمای خاص خود را داشت.

برخی از آثار سینمایی

• کن‌کن فرانسوی (ژان رنوار- 1954م)
• مانورهای بزرگ (رنه کلر- ۱۹۵۵م)
• مرگ در باغ (لوییس بونوئل- ۱۹۵۶م)
• بدرود فیلیپین (ژاک روزیه- ۱۹۶۲م)
• تحقیر (گدار- ۱۹۶۳م)
• خاطرات یک کلفت (لوییس بونوئل- ۱۹۶۴م)
• حادثه‌ای در ترن (کوستا گاوراس- ۱۹۶۵م)
• آیا پاریس در حال سوختن است؟ (رنه کلمان- ۱۹۶۶م)
• زیبای روز/ بل دوژور (لوییس بونوئل- ۱۹۶۷م)
• دیلینجر مرده است (مارکو فرری- ۱۹۶۹م)
• راه شیری (لوئیس بونوئل- ۱۹۶۹م)
• توپاز (آلفرد هیچکاک- ۱۹۶۹م)
• جذابیت پنهان بورژوازی (لوییس بونوئل- ۱۹۷۲م)
• عروسی در خون (کلود شابرول- ۱۹۷۳م)
• شبح آزادی (لوییس بونوئل- ۱۹۷۴م)
• جهش در تاریکی (مارکو بلوکیو- ۱۹۸۰م)
• یک ماجرای عجیب (پیر گرانیه-دفر- 1981م)
• اتاقی در شهر (ژاک دمی- ۱۹۸۲م)
• مرگ در باغ فرانسوی (میشل دوویل- ۱۹۸۵م)
• وداع بناپارت (یوسف شاهین- ۱۹۸۵م)
• مزاحم زیبا (ژاک ریوت - ۱۹۹۱م)
• مهاجر (یوسف شاهین- ۱۹۹۴م)
• صد و یک شب (آنیس واردا- ۱۹۹۵م)
• جشن (مانوئل دی الیویرا - ۱۹۹۶م)
• بازیگران (برتران بلیه- ۲۰۰۰م)
• به تبر دست نزن (ژاک ریوت- ۲۰۰۷م)
• در جنگ (برتران بونولو- ۲۰۰۸م)
• غبار زمان (تئو آنگلوپولوس- ۲۰۰۹م)
• خطوط ولینگتون ( والریا سارمینتو- ۲۰۱۲م)

---