میشنا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میشْنا (Mishnah)

در عبری به‌معنی «(تعلیم با) تکرار». مجموعۀ شرح‌هایی بر شریعت کتبی عبرانی، مرکب از بحث‌هایی در میان ربّی‌ها[۱]، که از شروعشان در ۷۱م تا حدود ۲۰۰م سینه به سینه نقل شده و از این زمان به‌همراه گِمارا[۲] (عمدۀ مباحثات ربّیانی در زمینۀ تفسیرهای میشنا[۳]) به کتابت درآمده و تلمود[۴] را تشکیل داده است.

 


  1. rabbis
  2. Gemara
  3. Mishnah
  4. Talmud