میناب، شهر
| میناب، شهر | |
|---|---|
| استان | هرمزگان |
| شهرستان | میناب |
| جمعیت | ۵۶,۰۰۹ نفر (۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | ۱,۰۹۴ کیلومتری جنوب شرقی تهران و ۷۸کیلومتری شرق بندرعباس، سر راه بندرعباس به جاسک |
| ارتفاع از سطح دریا | ۴۰ متر |
میناب، شهر
واقع در استان هرمزگان، مرکز اداری شهرستان میناب. با ارتفاع ۴۰ متر، در منطقه‌ای کوهپایه‌ای، در ۱,۰۹۴ کیلومتری جنوب شرقی تهران و ۷۸کیلومتری شرق بندرعباس، سر راه بندرعباس به جاسک، قرار دارد. رودخانۀ میناب از کنار این شهر می‌گذرد. اقلیم این شهر گرم و خشک و جمعیت آن ۵۶,۰۰۹ نفر است (۱۳۸۵). شهر میناب در محل شهر قدیم هرمز ساخته شده است. نئارخوس، سردار یونانی و فرماندۀ ناوگان اسکندر مقدونی، در دهانۀ رود میناب لنگر انداخت و بطلمیوس، جغرافیدان معروف یونانی، از آن به نام هرموزه یاد کرده است. با وجود این‌که بنای شهر هرمز را به اردشیر اول ساسانی نسبت می‌دهند، ولی قرائن گویای آن است که شهر مزبور قبل از او وجود داشته است. مارکوپولو، جهانگرد ونیزی، دوبار از شهر هرمز دیدن و از گرمای شدید تابستان آن شکایت کرده است. در حدود ۱۰۰۰م شیخ محمودنامی، از اهالی عمان، برای تصرف خلیج فارس و سواحل آن به ساحل میناب آمد و هرمز را تصرف کرد و خود باجگذار والی کرمان شد. پس از او عیسی جاشو و پس از او کیقباد بر هرمز حکومت کردند و همچنان در تابعیت حاکم کرمان بودند. در ۱۳۰۰م، درحالی‌که قطبالدین تهمتن حکومت هرمز را دردست داشت، جمعی از سواران و نوادگان امیرتیمور گورکان به هرمز حمله و شهر را ویران کردند. قطبالدین تهمتن و گروه کثیری از اهالی شهر، هرمز را ترک کردند و به جزیرۀ جرون پناه بردند و آن جا را هرمز نامیدند و شهر جدیدی به‌نام میناب در محل آن احداث شد. شهر مزبور، که از نظر آب و حاصل‌خیزی خاک در موقعیت خوبی قرار داشت، با احداث سدّ میناب روبه آبادانی و توسعه نهاد و با ایجاد راه بندرعباس به جاسک و سپس اتصال آن به چابهار موقعیت بهتری پیدا کرد و به یکی از آبادترین و پرنعمت‌ترین شهر‌ها در نواحی جنوبی ایران تبدیل شد.