نابال

نابال (Nabal)

(در عبری به‌معنی «دیوانه») در عهد عتیق (اول سموئیل ۲۵)، مرد ثروتمندی از اهالی معون. زمانی که داود با همراهانش از میان املاک او در کرمل می‌گذشت از او آذوقه خواست و نابال نداد و با این‌که زن نابال، اَبیجایل، پنهان از او آذوقه را فراهم آورد و خشم داود فرونشست، نابال پس از دَه روز به ارادۀ خداوند هلاک شد.

 

---