نابینایی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نابینایی (blindness)
اختلال در دید یا از دست‌رفتن کامل قدرت بینایی. این عارضه ارثی یا ناشی از حادثه، بیماری یا کهولت سن است. تحلیل‌رفتن لکۀ زرد ناشی از افزایش سن‌[۱] شایع‌ترین شکل کوری است و براثر خراب‌شدن تدریجی شبکیه، به‌سبب بالا رفتن سن، ایجاد می‌شود. این بیماری در یک درصد از افراد بالای ۷۰ سال دیده می‌شود و طی آن، درصد بیشتری از افراد مسن کاهش دید پیدا می‌کنند. التهاب رنگدانه‌های شبکیه[۲] بیماریی ارثی و از علل شایع کوری است که ۱.۲ میلیون نفر در دنیا به آن مبتلایند. ولنتین آئوئی[۳] آموزش افراد کور را آغاز کرد. او در ۱۷۸۴، کتابی با حروف برجسته چاپ و مدرسه‌ای نیز افتتاح کرد. الفبای بریل[۴] و مون[۵] در خواندن و نوشتن به نابینایان کمک می‌کند. سگ‌های راهنمای نابینایان اولین‌بار در آلمان برای کمک به سربازانی تربیت شدند که در جنگ جهانی اول کور شده بودند. دیگر وسایل کمکی نابینایان عبارت‌اند از دستگاه‌هایی الکترونیکی که حروف چاپی را به صدا تبدیل می‌کنند، و چراغ‌قوۀ صوتی.

 


  1. age-related macular degeneration
  2. retinitis pigmentosa
  3. Valentin Haüy
  4. Braille
  5. Moon