ناتانز، دانیل (۱۹۲۸)
ناتانْز، دانیِل (۱۹۲۸)(Nathans, Daniel)
میکروب‌شناس امریکایی. با همکارش، همیلتون اسمیت[۱] به‌سبب کشف آنزیم‌های محدودکننده[۲]، که می‌توانند ژن‌ها را ببُرند، و کاربرد این آنزیم‌ها در ژنتیک مولکولی به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۷۸ دست یافت. در ویلمینگتون[۳] دلاوِر[۴] زاده شد و در دانشگاه دلاوِر و دانشگاه واشینگتن، واقع در سنت لوئیس میسوری[۵]، درس خواند. از ۱۹۶۲، در دانشگاه جان هاپکینز[۶] بالتیمور کار می‌کرد و در ۱۹۷۲، مدیر بخش میکروب‌شناسی شد. همچنین، علاوه‌بر کار با اسمیت، خود نیز به پژوهش‌هایی در این زمینه دست زد. در ۱۹۷۱، با استفاده از ویروس سرطان‌زای اس‌وی۴۰ نشان داد که ژنوم این ویروس به یازده قطعۀ ویژه بریده می‌شود. در ۱۹۷۲، ترتیب این قطعات را تعیین کرد.