ناجی، عبدالله سلام
ناجی، عبدالله سلام (تعز 1935- 1997م) Abdollah Salam Naji
شاعر و فعال سیاسی یمنی. پدرش از ادبا و علمای دینی تعز بود. عبدالله پس از تحصیلات اولیه نزد پدرش، در 1952 به عدن رفت و بعد از پایان تحصیلات متوسطه وارد دانشگاه عدن شد، اما مواضع سیاسی ضد استعماری‌اش مانع ادامه‌ی تحصیل وی گردید. زیرا او در شعری که در مراسم پایان تحصیل (1956) در دانشکده قرائت کرد به شدت بر اشغالگران انگلیسی تاخت و رئیس انگلیسی دانشکده او را اخراج کند. پس از اخراج از دانشکده به تعز رفت و در 1957 توانست گذرنامه دریافت کند. از راه بندر عدن به قاهره رفت و در دانشکده‌ی پزشکی مشغول به تحصیل شد. وی در قاهره به عنوان شاعر و فعال سیاسی وابسته به حزب سوسیالیست بعث شناخته شد. ناجی همچنین جزء فعالان اتحادیه‌ی دانشجویان یمنی در قاهره بود و همین فعالیت‌های سیاسی سبب شد تا نتواند تحصیل در رشته‌ی پزشکی را ادامه دهد. پس از اختلاف افتادن میان حزب بعث و ناصریست‌ها، از قاهره اخراج شد و در سال 1964 به دمشق رفت و در دانشگاه دمشق در رشته‌ی مهندسی زمین‌شناسی مشغول به تحصیل شد. پس از فراغت از تحصیل به عدن بازگشت و به استخدام وزارت نفت و معادن درآمد.
وی نخستین دیوان شعرش را پس از بازگشت به عدن با عنوان نشوان و الرعیة منتشر کرد. در تأسیس اتحادیه‌ی ادیبان و نویسندگان مشارکت داشت و از زمان تأسیس آن تا 1995 عضو شورای اجرایی‌اش بود. همچنین مقالات و اشعار فراوانی از ناجی در مجله‌ی الحکمه (ارگان این اتحادیه) منتشر شده است. رویکرد انتقادی وی در شعر و گرایش حزبی‌اش او را در معرض تنگناها و آزارها قرار داد و مجبورش کرد تا به صنعاء کوچ کند. در صنعاء به معاونت مرکز پژوهش‌ها و مطالعات منصوب شد و از سال 1985 نیز در آنجا مجال ادامه‌ی فعالیت سیاسی نیافت و در انزوایی ناخواسته قرار گرفت.
عبدالله ناجی از سرآمدان شعر نو و نقد شعر در یمن است و بسیاری از ادبیان و نویسندگان در یمن رویکرد و نقد ادبی‌اش را مورد مطالعه قرار داده‌اند.