نارسیس

نارْسیس (Narcissus)

(به یونانی: نارکیسوس. واژه نرگس در زبان فارسی از آن گرفته شده) در اساطیر متأخر یونان، جوانی زیبا که اِخو(اِکو)، پریی که عاشقش بود، را از خود راند. نِمِسیس، الهۀ انتقام، ترتیبی داد که او با نگریستن به تصویر خود در برکه‌ای عاشق خود شود. نارسیس به‌تدریج تحلیل رفت و دق کرد و در نقطه‌ای که جان سپرد گل نرگس رویید. در روان‌شناسی نارسیسیسم/خودشیفتگی به علاقۀ مفرط فرد به خود اطلاق می‌شود. پدر نارسیس، کفیسوس، خدای رودها، و مادرش لیریوپه، بود.

 

---