ناصر، محمد (مانتجاو ۱۳۲۶ـ۱۴۱۳ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ناصر، محمّد (مانتجاو ۱۳۲۶ـ۱۴۱۳ق)

مبلّغ و مجاهد ضداستعماری اندونزیایی. تحصیلات دینی و غیردینی را فراگرفت و به کسب گواهی‌نامه از دانشکدۀ علوم طبیعی باندونگ و دکترای افتخاری از دانشگاه اسلامی مدینه نایل آمد. هنگام استیلای هلند بر کشورش عضو «اتحادیۀ جوانان» مسلمان از شاخه‌های «جهاد اسلامی»، گردید. محمد ناصر به مقابله با مبلغّان مسیحی پرداخت و مجلۀ الدفاع عن الاسلام را منتشر ساخت و مردم را به اسلام آزادی‌بخش دعوت کرد. پس از استقلال اندونزی در ۱۹۴۵، رئیس‌الوزرا شد، اما درپی اختلاف با احمد سوکارنو، رئیس‌جمهوری، استعفا کرد. وی به ریاست حزب ماتسومی (مجلس شورای مسلمانان اندونزی) انتخاب گردید. در اواخر دهۀ ۱۹۵۰، به‌علت همکاری سوکارنو با حزب کمونیست اندونزی، فشار بر اعضای ماتسومی افزون گردید و اموالشان مصادره شد. با وجود احتمال بازداشت ناصر، او حاضر به پناهندگی به کشورهای اسلامی نگردید. ایجاد «مجلس اعلای اندونزی» به ریاست وی تأثیر زیادی در بیداری مسلمانان داشت.