نایین، شهرستان
| نایین، شهرستان | |
|---|---|
| استان | اصفهان |
| بخش | مرکزی، انارک، خور و بیابانک |
| جمعیت | ۵۵,۷۵۵ نفر (۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | جنوب شهرستان‌های سمنان، دامغان، و شاهرود (استان سمنان)، غرب شهرستان طبس، شمال غربی و شمال شهرستان اردکان (استان یزد)، شمال شرقی شهرستان اصفهان، و شرق شهرستان اردستان |
| تولیدات و صنایع مهم | فرش و منابع زیرزمینی مانند منگنز، سرب، کرومیت، گچ، آهک، زغال‌سنگ |
| شهر ها و آبادی های مهم | انارک، جندق، خور، چوپانان، بافران، هما‌آباد، بلان، کجان، و نیستانک |
نایین، شهرستان
وسیع‌ترین و شرقی‌ترین شهرستان در استان اصفهان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های انارک و خور و بیابانک، با مرکزیت اداری شهر نایین. از شمال به شهرستان‌های سمنان، دامغان، و شاهرود (استان سمنان)، از شرق به شهرستان طبس، از جنوب شرقی و جنوب به شهرستان اردکان (استان یزد)، از جنوب غربی به شهرستان اصفهان، و از غرب به شهرستان اردستان محدود است. نواحی جنوب غربی این شهرستان به کوه‌های نسبتاً بلندی همچون کوه میل (۳,۰۳۵ متر) و کوه چهار گنبد منتهی می‌شود و نواحی شمالی و شرقی آن متشکل از بیابان‌های پهناوری است که گاه‌گاه کوه‌های نه‌چندان مرتفعی همچون کوه انارک، کوه سیاه، شاه‌کوه، و رشیدکوه در گوشه و کنار آن دیده می‌شود. شهرستان نایین از نظر بارندگی جزو خشک‌ترین نواحی ایران است و به‌همین سبب هیچ‌گونه رودخانه یا خشک‌رودی در آن دیده نمی‌شود و آب آن از حفر چاه‌های عمیق و قنات‌هایی تأمین می‌شود که طول آن‌ها گاه به کیلومتر‌ها می‌رسد. جمعیت این شهرستان ۵۵,۷۵۵ نفر است (۱۳۸۵) و مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از انارک، جندق، خور، چوپانان، بافران، هما‌آباد، بلان، کجان، و نیستانک. راه اردستان به اردکان و یزد، خط آهن کاشان به یزد و کرمان و نیز راه اصفهان به دامغان و طبس، همراه با مجموعه‌ای از راه‌های فرعی و روستایی، که در سراسر آن گسترده شده‌اند، شبکۀ راه‌های زمینی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. شهرستان نایین از نظر منابع زیرزمینی بسیار غنی است و منگنز، سرب، کرومیت، گچ، آهک، زغال‌سنگ، و بعضی معادن فلزی و غیر فلزی دیگر در آن موجود و از آن بهره‌برداری می‌شود و از نظر صنایع‌دستی، به‌ویژه فرش، از موقعیت ممتازی برخوردار است.