نبرد فاکلند (بریتانیا و آلمان)

نبرد فاکْلَند (Battle of Falkland Islands)

در جنگ جهانی اول، پیروزی نیروی دریایی بریتانیا (تحت فرماندهی دریاسالار سر فردریک استوردی) بر نیروهای آلمان به فرماندهی دریاسالار ماکسیمیلیان فون اشپه در ۸ دسامبر ۱۹۱۴. فون اشپه ضمن عبور به‌سمت دماغۀ امید نیک و قبل از مبادرت به تحریک بوئرهای ناراضی در افریقای جنوبی تصمیم گرفت جزیرۀ فاکلند را بمباران کند، اما چون در خارج از فالکلند نیز از قبل تعدادی نیروی انگلیسی بود، خود را در دام آنان گرفتار دید و وقتی که درصدد فرار برآمد، انگلیسی‌ها او را تعقیب کردند و در نبردی که رخ داد، ناوگان جنگی فون اشپه با ۲,۱۰۰ کشته از خدمۀ کشتی خود، کاملاً نابود شد. بعد از شکست بریتانیا در کورونل، دریاسالار سر جان فیشر ناوگانی قدرتمند مرکب از دو ناو جنگی، پنج رزم‌ناو دیگر، و دو کشتی مسلح، به فرماندهی دریاسالار استوردی، به اطلس جنوبی اعزام کرد. آنان در ۷ دسامبر ۱۹۱۴ به جزایر فاکلند رسیدند و به‌هم ملحق شدند. رزم‌ناو قدیمی «کانوپوس»، که به توپ‌های دوازده اینچی مسلح بود و از قبل در منطقه قرار داشت، به‌منزلۀ آتش‌بار دفاعی شناور برای آن جزایر عمل می‌کرد. فون اشپه در ۸ دسامبر به فاکلند رسید و ناو «گنایزناو» را برای بمباران جزایر فرستاد. کانوپوس این ناو را زیر آتش خود قرار داد و گنایزناو با هراس از این گمان که با دفاع ساحلی با قدرتی ناشناخته مواجه است، برگشت و از محل دور شد. فون اشپه در بالای خط ساحلی استتار شده، دکل‌های سه پایۀ رزم‌ناوهای بریتانیا را مشاهده کرد و متوجه شد که در تله افتاده است. ناوگان جنگی او با حداکثر سرعت به‌سمت شرق رهسپار شد، اما نیروی آمادۀ پیکار بریتانیا نیز با سرعت بسیاری به تعقیب آنان پرداخت. نبرد از ساعت َ۱۲:۵۱ ظهر تا ساعت َ۴:۱۷ بعدازظهر طول کشید. ناو «شارنهورست» با آتش توپ‌های کشتی‌های بریتانیا غرق شد و در ساعت َ۵:۵۵ عصر بدنۀ ناو «گنایزناو» به‌شدت آسیب دید و با بیش از ۸۰۰ خدمه به قعر آب فرو رفت. دو کشتی دیگر آلمانی نیز غرق شدند و یک کشتی فرار کرد که کمی بعد محاصره و غرق شد. بعضی از کشتی‌های انگلستان نیز خسارت دید، اما هیچ کشتی غرق نشد و میزان تلفات فقط پنج کشته و شانزده مجروح بود.

 

---