نبی (زبان شناسی)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نبی (زبان شناسی)

واژه‌ای فارسی به معنای قرآن، کلام خدا، فرقان. برخی از زبان‌شناسان معتقدند نبی همان نوی است که به شکل نپی هم نوشته می‌شود و همیشه با نوشتن و نویسندگی است، اما برخی دیگر چون هوشبمان این نظر را نمی‌پذیرند. در متون قدیم از جمله شاهنامۀ فردوسی و دیوان مولوی، این واژه به چشم می‌خورد: اگر نامۀ این سخن از خدای/نبی کی بدی نزد ما رهنمای (فردوسی)

بطن چارم از نُبی خود کس ندید/جز خدای بی‌نظیر بی ندید (مولوی)