نجفعلی خان شادلو

نجفعلی خان شادلو

پس از حملۀ افغان‌ها به اصفهان به سرکردگی محمود افغان و سقوط سلطنت شاه سلطان حسین صفوی، فرزندش بعد از فرار از اصفهان با عنوان شاه طهماسب دوم مدعی سلطنت ایران شد. در 1138ق شاه طهماسب دوم با هدف جمع آوری سپاه از غرب ایران، روانۀ شرق شد. در گرگان فتحعلی خان قاجار، پدربزرگ آقا محمد خان، با نیروهای خود به او پیوست و به مقام سپهسالاری سپاه طهماسب رسید. شاه طهماسب برای گردآوری نیروی بیشتر راهی خراسان شد و هنگام ورود به بجنورد، مورد استقبال نجفعلی خان فرزند جعفر قلی خان شادلو قرار گرفت.

حضور فعال سرکردگان کرد به ویژه نجفعلی خان در اردوی شاه طهماسب، حسادت فتحعلی خان قاجار را برانگیخت و او که نجفعلی خان را تهدیدی برای موفقیت خودش می دانست، از شاه طهماسب خواست که خان شادلو را برای رویارویی با ملک محمود سیستانی روانۀ مشهد کند، که آن شهر را در 1134ق به تصرف خود درآورده و مقر سلطنتش کرده بود. اما نجفعلی خان که توان چنین نبردی را در خود نمی دید، از پذیرش آن سر باز زد. این تمرد بهانۀ لازم را به خان قاجار داد که فرمان قتل نجفعلی خان شادلو را از شاه طهماسب بگیرد و خودش آن را اجرا کند.

قتل نجفعلی خان سبب بدبینی کردها نسبت به شاه طهماسب شد. پس از قتل اش، تمام کردها از او رنجیده خاطر شده و بعدها هواخواه نادرشاه شدند.