نجمی، ناصر (تهران ۱۲۹۷ـ۱۳۸۲ش)
نَجمی، ناصر (تهران ۱۲۹۷ـ۱۳۸۲ش)
داستان‌نویس ایرانی. در دانشگاه تهران، علوم معقول و منقول خواند و از جوانی به نوشتن پاورقی‌های تاریخی برای مطبوعات پرداخت. اسلوب شورانگیزی داشت، اما در بهترین کتابش، عباس‌میرزا، تاریخ‌پردازی بر روایتگریِ داستانی چیره شده است. نجمی چند کتاب تاریخی، ازجمله با دکتر مصدق و دکتر فاطمی، و شعلۀ جاویدان ـ رستاخیز مازیار (۱۳۴۴ش) نوشته و آثاری را از زبان‌های آلمانی و فرانسوی ترجمه کرده است. از بنیاد‌گذاران «تهران‌شناسی» است و کتاب دارالخلافۀ وی مرجع مهمی در این زمینه به‌شمار می‌آید.