نجم ثانی
نَجْمِ ثانی ( ـ۹۱۸ق)
(یا: نجم‌الدین ثانی) مشهور به امیر یاراحمد اصفهانی. وکیل‌السلطنه و امیرالامرای مقرب شاه اسماعیل اول، از مردم روستای خوزان در نزدیکی اصفهان. نخست از مستوفیان دولت بود. پس از درگذشت امیرنجم‌الدین زرگر در ۹۱۵ق، وکیل‌السلطنه شاه اسماعیل و امیرالامراء شد و نجم ثانی لقب گرفت. او در جنگ با شیبک‌خان و فتح مرو به سال ۹۱۶ق شرکت داشت. در ۹۱۸ق با ظهیرالدین محمد بابرگورکانی (مؤسس امپراتوری مغول هند) که پس از شکست از ازبکان با شاه اسماعیل متحد شده بود به ورارود لشکر کشید و تا حوالی بخارا پیش رفت. به دستور او، هزاران نفر از مردم نواحی مفتوحه، ازجمله اهالی شهر قرش به‌قتل رسیدند. وی سرانجام در جنگی که اطراف دژ غجدوان، دو فرسنگی بخارا، درگرفت مغلوب شد و به اسارت درآمد و اعدام شد. ازبکان به سرکردگی تیمور سلطان و ابوسعید سلطان راهی نحجدان شدند. بابر با رسیدن نیروی متحد ازبک جنگ را رها کرده به حصار شادمان گریخت. پس از تارومار‌شدن نیروهای قزلباش نجم ثانی به‌دست ازبکان گرفتار شد و او را به فرمان عبیدالله‌خان کشتند.