نحل، سوره

نَحل، سوره

سورۀ شمارۀ ۱۶ به‌ترتیب مصحف و ۷۰ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکی قرآن در ۱۲۸ آیه و ۱۸۵۱ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به نحل (زنبور عسل) و وحی ویژۀ خداوند به آن است. نام دیگر آن «نِعَمْ» (جمع نعمت) است؛ زیرا محور اصلی آن ذکر نعمت‌های خداوند است. از نظر حجم از سوره‌های «مئین»، است و سه‌چهارم یک جزء قرآن را دربر دارد. سومین سوره از سوره‌های چهارده‌گانۀ «سجده» است که آیۀ ۴۹ آن سجدۀ مستحب دارد. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از ایمان، الوهیت، وحی و معاد و حرمت شراب و گوشت میت و گوشت خوک.