نخودکی، شیخ حسنعلی (۱۲۴۱ـ۱۳۲۰ش)
نُخُودَکی، شیخ حسنعلی (۱۲۴۱ـ۱۳۲۰ش)
عارف معاصر ایرانی. فرزند علیاکبر بن رجبعلی مقدادی اصفهانی بود. پدرش درشمار مریدان عارف بزرگ ملّا محمدصادق تختهفولادی بود. حسنعلی از ۷ تا ۱۱سالگی، یعنی زمان فوت مرحوم تخت فولادی، تحت تربیت مرادِ پدر قرار گرفت. در شهرضای اصفهان، محضر آقا سید جعفر حسینی قزوینی را نیز دریافت و به امر او به ریاضتها پرداخت. از ۱۳۱۱ تا ۱۳۱۴ در مشهد مقدّس توطّن کرد. از ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۸ نیز در نجف ساکن بود و تا پایان عمر، باردیگر در مشهد، نخودک، سمرقند و دیگر نواحی اطراف مشهد سکنا گزید. بسیاری از معاصران، داستانهای شگفتی از علوّ همت و ارادۀ ایشان نقل میکنند. مقبرۀ او در مقابل یکی از ورودیهای صحن عتیق آستان قدس رضوی است. کتاب بزرگی در ۲ جلد، دربارۀ شرح احوال و کرامات ایشان به نام نشان از بینشانها، بهوسیلۀ فرزند ایشان تنظیم و منتشر شده است.