نسل کشی
نسل‌کُشی (genocide)
نابودکردن تعمدی و سازمان‌یافتۀ گروهی ملی، مذهبی، نژادی، یا قومی به‌دست افراد نابودگر، که قربانیان را نامطلوب می‌شمارند. این عبارت معمولاً دربارۀ سیاست نازی‌ها در جنگ جهانی دوم به‌کار می‌رود؛ شیوه‌ای که آن را راه‌حل نهایی[۱] می‌نامیدند، و هدفش نابودی تمام «عناصر نامطلوب»، به‌ویژه یهودیان، از اروپای اشغال‌شده بود. در ۱۹۴۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد[۲]، علاوه‌بر اعلامیۀ جهانی حقوق بشر[۳] معاهده‌ای را در زمینۀ جلوگیری از نسل‌کشی و مجازات اقدام‌کنندگان این سیاست تصویب کرد.