نصرالله، امیلی (جنوب لبنان ۱۹۳۸)
نَصرالله، اِمیلی (جنوب لبنان ۱۹۳۸)
بانوی نویسندۀ لبنانی. دغدغۀ ذهنی‌اش مسئلۀ مهاجرت است. او روستای زادگاهش را به‌قصد تحصیل ترک گفت و با نوشتن مقالات مطبوعاتی راه خود را به دانشگاه امریکایی بیروت گشود. در ۱۹۶۲ نخستین رمانش به نام پرندگان ایلول را، که زندگی‌نامه‌ای داستان‌گونه و تنیده با افسانه است، منتشر کرد. در این رمان به سرنوشت زنانی می‌پردازد که تن به عرف و هنجار جامعه نمی‌دهند و خانه را به‌قصد تحصیل و کار رها می‌کنند. این کتاب، به‌سرعت، پسند خاطر افتاد و در برنامۀ درسی دبیرستان گنجانده شد و تاکنون ۹بار تجدید چاپ، و به زبان آلمانی ترجمه شده است. محور رمان‌های بعدی امیلی کودکان‌اند که در قبال آن‌ها احساس مسئولیت شدید دارد. کمی پس از شروع جنگ داخلی لبنان آن خاطره‌ها (۱۹۸۰) را نوشت. این رمان تغییر تفکر نصرالله را نشان می‌دهد که مهاجرت به خارج از لبنان باید ممنوع شود. در جریان خلاف زمان (۱۹۸۱)، صراحتاً می‌گوید لبنانی‌ها باید با ماندن در این سرزمین جنگ‌زده، حق حفظ تابعیت خود را داشته باشند. تمامی آثار او از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۰ داستان‌های کوتاه، و موضوع همۀ آن‌ها جنگ داخلی لبنان و محورشان تأثیر جنگ بر زندگی زنان است.