نصرت الدین هزار اسپ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نُصرت‌الدّین‌ هزار اَسپ‌

از حکمرانان اتابکان لرستان و دومین حاکم‌ لر بزرگ (حک: ۵۹۲ـ۶۲۶). بزرگ‌ترین‌ پسر ابوطاهر بود. وی قوم شول را از شولستان‌ براند و این شهر را تصرف‌ کرد. تُکْله‌ سُلْغُری‌، اتابک‌ فارس،‌ چون‌ از غلبه‌ بر او ناامید شد، با وی صلح‌ کرد و دختر خود را نیز به ازدواج او درآورد. نصرت‌الدین‌ پسر خود، تُکْله،‌ را نزد ناصر، خلیفۀ‌ عباسی،‌ فرستاد تا از او مقام‌ «اتابکی‌« دریافت کند. خلیفه‌ با درخواستش‌ موافقت‌ کرد و برایش‌ منشور و خلعت‌ فرستاد.