نظریه حالت پایا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نظریۀ حالت پایا (steady-state theory)
در اخترشناسی، نظریۀ رقیب مهبانگ[۱]. بنابه این نظریه، عالم بی آن‌که خاستگاهی داشته باشد، به‌علت تولید بی‌وقفۀ مادۀ جدید در سراسر عالم در حال انبساط است. این نظریه را هرمان بوندی[۲]، تامس گولد[۳] و فِرد هویل[۴] در ۱۹۴۸ مطرح کردند. در ۱۹۶۵، با کشف تابش زمینۀ کیهانی[۵]، تابش به‌جامانده از زمان شکل‌گیری عالم، ضربۀ سختی به اعتبار این نظریه وارد شد. اکنون تقریباً آن را مردود می‌شمارند.

 


  1. Big Bang
  2. Hermann Bondi
  3. Gold, Thomas
  4. Fred Hoyle
  5. cosmic background radiation