نعیمه، میخاییل (لبنان ۱۸۸۹ـ۱۹۸۹)

میخاییل نعمیه
زادروز	1889
درگذشت	1989
ملیت	لبنانی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل حقوق و ادبیات در دانشگاه واشینگتن سیاتل
شغل و تخصص اصلی	نویسنده
شغل و تخصص های دیگر	محقق و منتقد ادبی
آثار	پدران و پسران، غربال، هفتاد
گروه مقاله	ادبیات غرب

نُعَیْمه، میخائیل (لبنان ۱۸۸۹ـ۱۹۸۹)

نُعَيْمه، ميخائيل

شاعر، نویسنده، محقق و منتقد ادبی مهاجر مسیحی لبنانی. در مدرسۀ روسی‌ای که در محل بود و کالج روسی ناصره درس خواند و هم‌درس نصیب عریضه بود. در ۱۹۰۶، به حوزۀ علوم مذهبی اسقفی پُلتاوا در اوکراین اعزام شد، اما به جرم مشارکت در یک اعتصاب دانشجویی، به‌مدت یک سال از درس و امتحان محروم شد. در پلتاوا ادبیات مدرن روس را مطالعه کرد و مفتون افکار اجتماعی تولستوی شد. به زبان روسی نیز شعر می‌سرود. در ۱۹۱۱، نزد برادرش به امریکا رفت و در دانشگاه واشینگتن سیاتل درس خواند و در ۱۹۱۶، دو دانش‌نامۀ لیسانس در حقوق و ادبیات انگلیسی گرفت. نخستین نقد تحلیلی خود را بر الفنون نصیب عریضه نوشت و آن را نقطۀ اوجی در شعر شمرد. عریضه او را برای انتشار نشریه‌ای به نیویورک دعوت کرد. ضعف مالی نعیمه را واداشت تا به استخدام هیئت روسی خرید اسلحه از امریکا درآید و تا زمان انقلاب بلشویکی به این کار مشغول بود. ارتش امریکا او را به خدمت وظیفه احضار و به فرانسه اعزام کرد. بعد از مراجعت به امریکا، اساسنامۀ الرابطةالقلمیّه (تأسیس ۱۹۲۰) را نوشت و دبیر این انجمن شد. تا ۱۹۳۲ فروشندۀ دوره‌گرد بود؛ سپس به لبنان بازآمد و خود را وقف نوشتن کرد. نعیمه بیش از ۳۰ کتاب شعر، نثر، نمایش‌نامه، زندگی‌نامه، نقد ادبی و مقالات تحقیقی نوشته است. اولین اثرش، پدران و پسران (۱۹۱۷)، در نیویورک چاپ شد. دومین کتاب او نقد ادبی غربال (قاهره، ۱۹۲۳) بود. زندگی‌نامۀ جُبران (عربی، بیروت ۱۹۳۴، و انگلیسی، نیویورک ۱۹۵۰) را به‌صورت داستان‌گونه نوشت که عده‌ای آن را به‌منزلۀ حمله به جبران تلقی کرده‌اند. مهم‌ترین اثر نعیمه خاطرات روح سرکش است (انگلیسی، بیروت، ۱۹۴۸، عربی، بیروت ۱۹۵۳) است که خود آن را ذروۀ اندیشۀ خویش و توصیف راه جاودانگی آدمی می‌شمارد. زندگی‌نامۀ خودنوشت ۳جلدی او، هفتاد (بیروت، ۱۹۵۹ـ۱۹۶۰)، کتابی بسیار تأثیرگذار است. مجموعۀ آثار نعیمه در ۸ جلد (بیروت، ۱۹۷۰ـ۱۹۷۴) چاپ شده است.