نمایش های رادیویی
نمایش‌های رادیویی
در چهارم اردیبهشت ۱۳۱۹ش، مدتی پس از افتتاح رادیو تهران، به‌پیشنهاد و با برنامه‌ریزی سازمان پرورش افکار، رادیو تهران موظف به اجرای نمایشهایی به‌مدت تقریبی بیست دقیقه شد. در نخستین سال‌های اجرای این مصوبه گروه‌هایی که در هنرستان هنرپیشگی تهران فعالیت داشتند، اجرای این نمایش‌ها را برعهده گرفتند، و به‌تدریج گروه‌ها و افراد دیگری نیز جذب تنظیم متن و اجرای نمایش‌های رادیویی و داستان‌های شب رادیو شدند. بازیگرانی که در این سال‌ها بیشتر از دیگران در اجرای نمایش‌های رادیویی فعال بودند عبارت‌اند از باقر کریم‌پور، صادق بهرامی، اکبر مشکین، حسین امیرفضلی، عباس مصدق، هوشنگ بهشتی، خسرو فرخ‌زادی، رامین فرزاد، پرویز خطیبی، پروین‌دخت دولتشاهی، تاجی احمدی، محسن فرید، شمسی فضل‌اللهی، حیدر صارمی، مهین دیهیم، فخری پازوکی، منصور والامقام، حمید قدکچیان، توران مهرزاد، صدرالدین شجره، ایرج جنتی عطایی، بهمن زرین‌پور، ژاله علو، بهزاد فراهانی، سیروس ابراهیم‌زاده، ثریا قاسمی، و مهدی علیمحمدی. برخی مترجمانی که نمایش‌نامه‌هایی برای اجرا ترجمه و تنظیم می‌کردند نیز عبارت بودند از ابوالحسن نجفی، ماه‌منیر مینوی، علی‌رضا میهنی، پوران فرخ‌زاد، رضا سیدحسینی، صفدر تقی‌زاده، محمدعلی صفریان، محمود کیانوش، عبدالله توکل، تورج فرازمند، همایون نوراحمر. برخی از نمایشهایی که در سال‌های دور و نزدیک در رادیو اجرا شد عبارت‌اند از سرگذشت مرد خسیس، از میرزا فتحعلی آخوندزاده؛ استاد تاران، اثر آرتور آدامف؛ عصیان، اثر جان آزبورن؛ آذرخش، نوشتۀ الکساندر استروفسکی؛ زن ساده‌لوح، اثر مارسل آشار؛ داستان باغ‌وحش، نوشتۀ ادوارد آلبی؛ گریه نکن گاوچران، اثر رابرت آلتمن؛ به‌دنبال لاستریتس، نوشتۀ گونتر آیش؛ جشن نیکوکاری، اثر آلن آیکبرن.